Hoofdstukje 2
De Kleine Doos

Ik ben opgegroeid in Chicago, USA omdat m’n ouders gewoon super bad-ass avontuurlijk zijn geweest in hun leven! Daar was ik behoorlijk van het leren en ik vond school FANTASTIC, en de beste zijn ook. Toen mijn rapport vol met 10-en en 9’s stond (daar de welbekende A), op één 8 na (daar een B+ (voor techniek notabene 🙈🤣🤣)) was het dus niet lachen maar huilen…

Nou, zo’n nerd was ik dus 😂

Maar mijn ouders wilde niet dat mijn lieve broer zou afreizen naar een College in een andere staat, (en ik op den duur ook) om daar onze partner te ontmoeten, te settelen ergens anders in the USA en ons alleen nog te zien met de feestdagen.

Dus ja, terug naar hun roots was de oplossing: Gorinchem here we come!! Kleiner en meer bij elkaar kan je het niet hebben toch in dit pittoreske stadje.

Dus zo kwam ik op mijn 14e hier terecht en kreeg ik uitleg over de verschillende niveaus hier; in gebrekkig Nederlands zei ik ‘Jymnesium, dat laikt mu well what’ 🙈😂

De school directeur zei wijselijk ‘laten we eerst de Havo proberen little lady’ 🧐  Dit bleek helaas heel terecht van hem 😭 Mijn Nederlands was zodanig beperkt dat ik, (ondanks mijn nerd-inzet), simpelweg niet begrijpend lezen of luisteren kon.

Dit resulteerde na een jaar van frustratie en vele onvoldoendes, dat ik een aversie kreeg voor school dus het was z.s.m. op naar het MBO!  Ik wilde een diploma, maakte me niet echt uit wat, om zo snel mogelijk van elke vorm van school verlost te worden 🥳

De keuze werd Directie-Secretaresse Niveau 4; ik was altijd al geordend, gestructureerd en behoorlijk perfectionistisch dus het leek me wel passend. Mijn Nederlands was inmiddels ook al niet van echt te onderscheiden 🤪 dus MBO was peanuts.

Echter toen ik ook daadwerkelijk dat werk ging doen ondanks dat het me goed lag, wist ik het na een paar jaar zeker;

‘Holy Moly, ik ga toch niet heel mijn leven achter een computer doorbrengen en in vergaderingen zitten en notuleren’??!! 😳🤢