Sta je daar op het schoolplein, klaar om je lieve schatjes op te halen!
Maar op de heenweg merkte je al dat je remmen nauwelijks werkte 😩
Veiligheid voor alles want je kindjes ga je niet in gevaar brengen (…maar de dag is al zo vol en druk)…

What to do?? NOOOOOOOO!!!!

‘Wat een k🍑tfiets’!! fluister je binnensmonds. (Want stel dat je onschuldige kinders een nieuw woord leren en vol trots doorgeven hè) “ JUUUFFFF, ik heb een nieuw woord geleerd!!!”

Dat het hele arsenaal aan zorgzame moeders jouw aankijkt op het schoolplein?
Cynisch bedankend voor deze nieuwe ‘les-stof’. Gepaard met een; ‘Thank ya kindly k❌twijf’. Ja, je hoort het ze al denken..

Neenee die moeder ga jij dus niet zijn! Niemand heeft je gehoord dus je ver-mamt jezelf en loopt je kindjes in alle rust richting huis, maar stopt onderweg nog even bij de fietsenmaker.

Zij fixt de remmen terwijl je wacht, geeft je ondertussen een HOOG-nodig bakje koffie en entertaint nog een beetje de kinders; dit alles zodat je morgen weer veilig en met vol vertrouwen op de fiets stapt.

Head held high, als trotse moeder en de rust zelve, verschijn je de volgende ochtend weer op het schoolplein:

Het schelden is verleden tijd
want je fiets remt weer top

En je schatjes hebben niks gehoord
Dus de onschuld is er nog.

En ineens is alle stress
van gister – weg

Dus ondanks nu, een regenbui
Schijnt het zonnetje weer volop 😊