Racefietsen 🏎️

Tja….wielrenners..
You either love ‘m or ya hate ‘m 😬🙈

Ze gaan tering hard, pompen door op rotondes en afslagen en zelfs rode stoplichten pakken ze mee als ze de kans krijgen.

JA! dat frustreert wel eens.

Ik hou van elke fietser evenveel maar ik begrijp het geïrriteerde verkeer ook heel goed.
Uiteindelijk gaat het hier om een beetje wederzijds begrip snapt u..

Want wat verwacht je dat ze doen??

Wielrenners hebben namelijk helemaaaaaal géén egoïstische haast om een beste tijd neer te zetten ofzo en zij hebben ook zeker geen disrespect voor overig verkeer!

Nee het zit zo;
die zadels weet ik, zijn gewoon zo pijnlijk dat er simpelweg sprake is van slijtage.
Van hun klokkenspel, jawel! 🥹🤪
Er is dan ook een zeer urgente, fysieke, en zelfs medische noodzaak om zo snel mogelijk thuis te komen snapt u.

Daarom, elke keer dat u een wielrenner voorrang ziet nemen;
Slik uw ergernis in en sta dan even stil, bij hun edele beweegredenen.

(En hebben uwe zeker extra begrip, vraag ik u, voor de meest getroffen wiel-rennende wielrenners).
(Te herkennen aan hun zonnebril, (welke dient om de tranen te verbergen snapt u). Deze klasse heeft al de nodige extra kilometers pijn doorstaan om thuis te komen).

‘Maar als het zo tergend is? waarom elke keer dan weer op die fiets stappen’? Hoor ik u denken?

Nou ja; men doet aan vechtsporten, neemt ijsbaden, waxt haar weg,  eet de heetste pepers, springen in mosh pits, sporten genadeloos door blessures heen, en elke dag gaan vrouwen door helse pijn zodat er een babytje ter wereld mag komen…

De les hieruit;

A lot of things hurt us! Maar een uitdaging aangaan, één die een grotere betekenis kent, overstijgt elke greintje pijn.
Iets wat minder kost, dan hoe kostbaar die overwinning is.

Dus die paar keer dat je een wielrenner treft, die je op je zenuwen werkt;
Rem ze niet af met gevloek en negativiteit, ga even aan de kant en gun hun die win!

#savethemballs 😎